Osmanlı Mimarisi, imparatorluÄŸun beylik olarak kurulmasıyla birlikte hüküm sürdüğü dönemlerde, inÅŸa edilen eserleri ve mimari üslupları kapsamaktadır. Her dönem kendine özgü özellikleri barındırdığından ve çeÅŸitli üslupların etkisi ile geliÅŸen yeni bir mimari anlayış ile ürünlerin ortaya koyulmasından, OsmanlÄ
Lale Devri Mimarisi, 1703 - 1757 yılları arasını kapsayan, Osmanlı Devleti’nde bir takım deÄŸiÅŸimlerin yaÅŸandığı bir dönemdir. Bu dönemde, mimari anlamda da yeni geliÅŸmeler yaÅŸanmış; BatılılaÅŸma döneminin ilk adımları olarak kabul edilen, halka açık alanlar inÅŸa edilmeye baÅŸlanmıştır. 17. yüzyılın ikinci yarÄ
1808-1860 yıllarında verilen eserler bu üsluba dâhil edilmektedir. Osmanlı Devleti’nde çeşitli sahalarda yenilikler yapılmasının gerekli görüldüğü zamanda, III. Selim (1789-1807), II. Mahmud (1808-1839) ve Abdülmecid (1839-1861) dönemlerinde benimsenmiş ve âdeta devletin resmî üslûbu haline gelmiştir. Bu mimari akımın 19.
Saray kara tarafından yüksek duvarlarla çevrilmiştir. Geleneksel Osmanlı Saray mimarisinde başlangıçta sur kavramıyla özdeşleşen çevre duvarları, bu 19. yüzyıl sarayında oldukça değişik bir yorumla uygulanmıştır (TBBM Milli Saraylar,2016:12). Bu duvarlar, yapı cephelerine veya işlevlerine göre isim alan çeşitli kapılarl
Türkiye'de müzeciliğin temelleri, Cumhuriyet Dönemi öncesinde Osman Hamdi Bey ile atılmıştır. İlk Türk müzesinin kuruluşu ise, Avrupa ülkelerinde olduğu gibi silahların, ganimetlerin ve padişaha sunulan hediyelerin Topkapı Sarayı'nda toplanması ile olmuştur. Koleksiyonları oluşturulan bu eserlerin sergilenmesi ile 1846 yılı
Kıyafet-El İnsaniye Fi Şemail El-Osmaniye, 16.yüzyılda III. Murat döneminde yaşamış olan ünlü ünlü Şehnameci Seyyid Lokmân Çelebi bin Hüseynî al-Asûrî al Urmevî tarafından kaleme alınmıştır. Osmanlı sultanlarının özelliklerini anlatan ve ilk tarihi el yazma kitap olarak kabul edilen 1579 tarihli eserde, I. Osman’dan
Seyyid Lokmân Çelebi bin Hüseynî al-Asûrî al Urmevî tarafından kaleme alınan, Kıyafet-El İnsaniye Fi Şemail El-Osmaniye, Osmanlı sultanlarının özelliklerini anlatan ve ilk tarihi el yazma kitap olarak kabul edilen 1579 tarihli eserdir. I. Osman’dan III. Murat’a kadar on iki Osmanlı padişahının Nakkaş Osman tarafından yapı
1501 ile 1703 yıllarını kapsayan dönem, Klasik Osmanlı Mimarisi olarak adlandırılmaktadır. Makalede bu dönemde inşa edilen medreselerin; plan tipleri, genel özellikleri ve süslemeleri ele alınacaktır.Medrese Tanımı; İslam ülkelerinde, dini eğitimin yanında matematik, fen gibi ilmi konularda ders verilen eğitim kurumlarıdır.Me
Mimar Sinan’ın çıraklık eserim dediği Şehzade Cami, 1543 – 1548 yılları arasında İstanbul’un Fatih ilçesinde, Kanuni Sultan Süleyman (1. Süleyman) tarafından genç yaşta ölen oğlu Mehmed adına yaptırılmıştır. Makalede Klasik Osmanlı Mimarisinde Şehzade Cami ile görülen yenilikler ve ilkler, Şehzade Camisinin planı
Künye
Küçük bir öneri: Bakış Açını Değiştir
Düşünelim hayatımızdaki sorunları ve dönüp tekrar düşünelim bunları kendimizin sorun haline getirdiğini. I.yy da yaşamış olan stoacı düşünür, filozof Epikteros şöyle demiştir- insanlara rahatsızlık veren olayların kendisi değil bu olaylara getirdikleri bakış açılarıdır..